De, bir kırlangıç alacası bile göremedim
O kamçı gibi İstanbul tüneklerinde
Hiçkimse çağırmasa da hep kalktım gittim
Temmuzların ağustosların sapasına belki de
Delikanlı ıslığımda sabahlar anadandoğma
Sonra ürperip bir iğnelifıçı güz yağmurunda
Nerelerde kaldı şu canım hazirancık, de...
Metin EROĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder